KRAWIECTWO moja PASJA!

Wojtek

Kochane koleżanki-krawcowe (i może krawcy też), czy nie zauważacie ,że na naszym Forum ostatnimi czasy mało jest wypowiedzi i nowych postów.
Ja wiem, że każdej z Was brakuje czasu (mnie też), bo Święta , sprawy rodzinne itp, ale jak obserwuję to zawsze ktoś się kręci po Forum. A wystarczy parę minut, aby wrzucić jakiś krótki pościk. Dla mnie po 10 godz. siedzenia przy maszynie , odwiedziny na Forum to krótki relaks, a tu widzę ostatnie posty sprzed 4, 5, 7 dni i człowiek wylogowywuje się taki markotny. A tyle jest u nas sympatycznych forumowiczek i tyle różnych tematów. Zbliża się Sylwester, jakie kreacje przygotowywujecie? Np. nie odzywa się Małgosia, która ma ciekawe zajęcie - szycie kostiumów teatralnych, mogłaby coś o tym napisać. Przepraszam, że trochę się rozpisałem.........

migotka

Jesteśmy ,jesteśmy . :niespodzianka:

Wojtek

Kochane, przemiłe dziewczyny, ja wiem, że jesteście, ale piszcie chociaż króciutko o życiu, szyciu, szmatkach, falbankach....................itp.

lape

A ku ku Pozdrawiam ! Very Happy

Wojtek

I od razu jest weselej !!!!!!

migotka

Nic ostatnio sobie nie szyje choć tkanina leży .Na imprezę się też nie wybieram ,Sylwestra prawdopodobnie spędzę w domu ...Przed telewizorem a może z dobrą książką ..jeszcze nie wiem co wybiorę ..

malgosia

Jestem,jestem.

Wojtku.Jestes dla mnie tez interesujaca osoba(jako fachowiec).Zaraz kiedy sie pojawiles,zwrocilam na Ciebie uwage.Podobasz mi sie,umiesz szyc recznie!!!!!
Mam teraz ogromnie duzo pracy.Zagladam tutaj prawie codziennie.
Wiem,ze obiecalam wrzucic jakies zdjecia teatralne.Ale powstalo male zamieszanie w naszym zakladzie i ze wzgledow bisnesowych nie robilam tego.przepraszam wszystkich.
Postaram sie w najblizszym czasie nadrobic zaleglosci.

Wojtku.Sukienki dla Twojej zony na sylwestra bardzo mi sie podobaja.
Jak uszyjesz ,wrzuc tutaj zdjecia.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie z NY.

Wojtek

Witaj Małgosiu, trochę Ci zazdroszczę ciekawej specjalności w jakiej pracujesz. To prawda, że niezle daję sobie radę z szyciem ręcznym, ale w młodości dokładnie mnie przeczołgano. Nieraz łzy leciały, jak siedziałem ósmą godzinę z igłą, obrzucając szwy lub obrabiając dziurki przy bluzce, a obok stała maszyna. Ale szefowa pracowni wiedziała co robi, teraz to procentuje, szczególnie przy sukienkach czy bluzeczkach wieczorowych.
Powodzenia i odzywaj sie.....

y

malgosia

Wojtek

Małgosiu, to co piszesz powyżej to nazywa się "zboczenie zawodowe". Ja też to mam i jak przypuszczam wiele osób na naszym Forum. Ale chyba bez tego nie mielibyśmy zamiłowania do szycia. Bo można szyć i SZYĆ. Do uszycia ładnego ciuszka oprócz nici, guziczków czy podszewki, potrzebne jest jeszcze to "coś" od siebie. A Ty jeszcze z innym zawodem wkroczyłaś do krawiectwa. Gratuluję i pozdrawiam.....

malgosia

migotka

Dobre Małgosiu ... Smile

) mądre pytania .
Wiecie czego ja nie lubię .Nigdy nie uważałam że potrafię wszystko bo tak nie jest .Ale uważam że wszystkiego można się nauczyć .Ale też znam swoją wartość .Nie cierpię kiedy ktoś z moich przełożonych traktuje mnie jak nie douczoną krawcową ,jak by miał przed sobą tumana .Który nie umie ani be ani ce.I doszłam do wniosku że większość przypadków z jakimi się spotkałam tego typu działo się pod wpływem strachu .Że mogła bym odebrać im pozycję na której się znajdowały .Ale spotykając odpowiednią przełożoną która potrafiła docenić to co mówię i robię ,w jakiś przedziwny sposób układało mi się z nią świetnie .Dobrze jest mieć w okół siebie ludzi którzy dają szansę na naukę .
Ale się rozpisałam Pozdrawiam

Zboczenie zawodowe wychodzi u mnie ,kiedy krążę po sklepach .
Choć daleko mi do waszych ręcznych prac Smile

)

Wojtek

Drogie Panie, napisałyście super trafne sentencje !!! Ja też uważam, że nie ma ludzi doskonałych, każdy z nas uczy się przez całe życie i lepiej zadawać mądre pytania niż udawać, że wszystko się umie. Jest tylko problem do kogo trafią te mądre pytania. Np. ja w miarę dobrze daję sobie radę z szyciem, ale nieraz mam kłopoty z wykrojami i zaczynam się denerwować. Ale chyba pisałem już gdzieś, że mam wspaniałą szefową, która ma jakies nadprzyrodzone zdolności do wykrojów. I nie wstydzę się zadać jej te mądre pytania, bo wiem , że pomoże, a dzieli nas spora różnica wieku (ja 42 lata, ona 30). I to co zauważyła słusznie Migotka, należy cenić swoją wartość, strach człowieka paraliżuje, a tak być nie powinno. Tym razem ja się rozpisałem, ale przyznaję się bez bicia , że tego posta piszę po paru kieliszkach wina, bo chciałem uczcić skończenie wieczorowej sukni, nad którą męczyłem się równo 2 tygodnie. Zrobiłem jej nawet fotkę, ale znnowu mam kłopoty z umieszczeniem zdjęcia. Jutro będę próbował ponownie. Pozdrowienia......